Koude voeten/ donderdag ziekenhuis

Hooi allemaal,

Ik wou dat ik kon zeggen dat het goed ging, maar als ik dat zeg zou ik niet de waarheid spreken. De laatste weken gaan erg slecht en gisteren was wel echt het toppunt. Nu denk je vast, wat is er aan de hand??? Ik heb last van koude voeten en dan vooral mijn tenen. Ze worden zo koud dat het gewoon pijn doet. Als dat nog niet genoeg is heb ik soms ook last van mijn spieren in mijn tenen. Net of ze even verkrampen en schoenen aan is ook al een ramp het zit gewoon niet lekker.

Vorige week mailde ik de arts met deze klachten ik dacht dit kan zo niet doorgaan. Diezelfde dag belde hij mij nog op en vroeg hij allemaal vragen over mijn voeten. Het waren heel veel vragen. In de chemo’s die ik heb gehad zit een stofje dat ervoor kan zorgen dat je bloedvaten wat nauwer worden. Nu denkt hij dat mijn bloedvaten in mijn tenen wat nauwer zijn geworden, maar het rare is dat het nu aan het eind pas zo zichtbaar word. (Dat denk ik dan, de arts heeft dat niet gezegd hoor.) Aan het eind van het gesprek zei hij dat ik het nog even twee weken moest aanzien. Zou het beter gaan dan zouden we het gewoon zo laten en zag ik hem bij de uitslag van de scan weer.

Ik had echter het idee dat het iets beter ging, een heel klein stapje. Maar dan zou het wel heel erg langzaam gaan maar ik had wel weer een beetje hoop. Tot gisteren. Heel de dag heb ik zere voeten en ook erg last van mijn tenen. Eigenlijk moest ik nog een week wachten voor ik de arts mocht mailen maar het ging zo slecht gisteren. Dus ik mailde gister avond en hoopte dat hij snel een afspraak zou gaan maken.

Vanochtend, ik lag nog lekker  te slapen want ik ben vaak nog erg moe. Kwam me moeder op mijn kamer en maakte me wakker. Ze had de dokter aan de telefoon. (Het was bijna negen uur dus maar goed dat hij belde want ik moest mijn bed ook wel uit, toch proberen wel wat in het ritme te houden.) Hij vertelde dat hij een afspraak heeft gemaakt bij een arts die naar mijn voeten gaat kijken. Ze gaan dan meteen kijken of het is wat ze denken en als dat het is krijg ik waarschijnlijk medicijnen voor. Deze donderdag (negen oktober) mag ik al heen.

Aan de ene kant kan ik er nu al tegen op zien om heen te gaan. Het idee dat ze aan mijn voeten moeten zitten en weet ik veel wat ze allemaal gaan doen, daar heb ik helemaal geen zin in. Ook zijn mijn voeten erg gevoelig nu. Maar aan de andere kant ben ik bij dat donderdag al heen kan. Hoe eerder hier wat aan gedaan word des te beter, want zo kan het ook niet meer. Ik zou blij zijn als het weer wat beter gaat met mijn voeten.

Donderdag als ik naar het ziekenhuis ben geweest komt er een update hoe het gegaan is.

Liefs Nathalie