De Ballade van Slangen en Zangvogels (Suzanne Collins)

Heey,

Dit is het boek waar ik echt een lange tijd naar heb uitgekeken, plus De Ballade van Slangen en Zangvogels is het eerste boek ooit dat ik heb gereserveerd en al in december!!! Hierdoor was de verwachting voor het boek ook wel hoog maar tegelijkertijd had ik ook heel erg mijn twijfels bij dit boek. De Ballade van Slangen en Zangvogels is een prequel van de Hungergames. Dit wil zeggen dat dit boek voor alles van de Hungergames is gebeurd om precies te zijn 64 jaar eerder. de Hungergames is één van mijn favoriete boeken^_^.

Waar gaat het boek over: (flaptekst)

Het is de ochtend van de boeteceremonie waarmee de 10e jaarlijkse Hongerspelen worden ingeluid. In het Capitool bereidt de achttienjarige Coriolanus Snow zich voor op zijn enige kans op roem en succes, als mentor in de Spelen. Zijn ooit zo machtige familie heeft het moeilijk en hoe het hun verder zal vergaan, hangt af van Coriolanus prestaties. Hij moet charmanter, slimmer en geraffineerder te werk gaan dan zijn medestudenten en zijn tribuut naar de overwinning helpen.
Maar de kansen zijn niet in zijn voordeel. Coriolanus krijgt de vernederende opdracht om mentor te worden van de vrouwelijke tribuut uit District 12, het laagste van het laagste. Vanaf nu zijn hij en zijn tribuut verbonden door hun lot: elke keuze die hij maakt kan leiden tot gunst of mislukking, zege of ondergang. In de arena zal worden gevochten tot de dood. Buiten de arena begint Coriolanus mee te leven met zijn tribuut… en moet hij kiezen wat hij belangrijker vind: de regels blijven volgen of doen wat nodig is om te overleven.

De reden dat ik erg mijn twijfels had over dit boek voor ik het begon te lezen is omdat het over Coriolanus Snow gaat. Iedereen die de Hungergames triologie heeft gelezen of de films heeft gezien weet hoe hij word en wat hij gaat doen. Ik snap dat Suzanne Collins voor Snow heeft gekozen want als ze voor een tribuut zou kiezen weten we allemaal al wat er gaat gebeuren plus het is interessant dat we een kijkje kunnen nemen in de jonge jaren van Coriolanus Snow.

De Hongerspelen zijn heel anders dan we gewend waren van de andere boeken. Het is allemaal nog veel kleiner en niet zo’n grote show zoals het in de toekomst gaat zijn. Hierdoor krijg je wel echt het gevoel dat het verhaal zich eerder afspeelt.

Natuurlijk ga ik geen spoilers geven maar wat ik wel wil zeggen is dat ik de eerste helft van het boek erg gemengde gevoelens had, maar het verhaal groeide aan mij en sommige personages vond ik interessant. Er gebeurd van alles en veel dingen die ik niet verwacht. Op het moment dat ik een pagina of 40 nog moest lezen plaatste ik een foto op Instagram en er stond iets bij van “ik ben benieuwd of deze laatste 40 pagina’s mij nog gaat verrassen.” Nou en dat gebeurde zeker maar niet als iets positiefs. Ik wist dat er iets zou gebeuren omdat je weet wat er in de toekomst gebeurd maar dit had ik niet verwacht. Sorry voor als dit allemaal een beetje vaag klinkt.

Het boek is geschreven vanuit het perspectief van Coriolanus Snow. Hij woont in het Capitool en zijn familie is altijd erg belangrijk geweest. Na de oorlog van 10 jaar geleden gaat het niet zo goed met de familie Snow maar dit willen ze niet aan de buitenwereld laten weten. Hij woont samen met zijn Oma en nicht Tigris. Dit jaar is de 10e hongerspelen en er is besloten dat elke tribuut een mentor krijgt en Coriolanus is één van de mentors. Dit geeft hem goede kansen voor de toekomst. Maar het zit hem niet mee want hij krijgt het meisje van District 12 en dat is het laagste van het laagste. Ondanks de tegenslag ziet Coriolanus kleine kansen die hij hoe dan ook benut.

Ik vind Coriolanus als personages niet zo leuk. Dit staat los van wat ik weet dat gaat gebeuren het is meer hoe hij denkt zo zou ik nooit denken. Wat hij belangrijk vind vind ik zoveel minder belangrijk. Ik vind het meisje van District 12 wel erg leuk en charmant. Ik had graag ook wel wat vanuit haar perspectief willen lezen.

Als je de Hungergames boeken al hebt gelezen is het wel leuk om de vele verwijzingen in dit boek te lezen. Ik heb meerdere keren moeten lachen om de verwijzingen die op een grappige manier worden gebracht.

Wat ik erg leuk vond aan dit boek is dat er verschillende liedjes in komen. Alle liedjes hebben een onderliggende gedachten en dat vind ik leuk. Al moet ik wel zeggen dat aan het einde van het boek wel erg veel liedjes waren. Ik vond het leuk om dit boek te lezen maar het overtreft na lange na niet de hongerspelen, maar ik heb wel door dit boek zin gekregen om binnenkort de Hungergames trilogie te herlezen.

Wat feitjes:
– Aantal pagina’s: 592
– Verschijndatum: mei 2020
– Uitgeverij: Van Goor
– Originele titel: The Ballad of Songbirds and Snakes
– Vertaald door: Maria Postema
– Kaarten inbegrepen: nee

Het cijfer voor dit boek vind ik lastig. Op Goodreads heb ik het drie sterren gegeven omdat ik het zeker wel een voldoende vind dus ik denk dat ik het een 6.5 geef. Heb jij De Ballade van Slangen en Zangvogels al gelezen?

Liefs Nathalie