Heey,
Ken je dat moment, dat je bijvoorbeeld door een tunnel rijdt en denkt wat als alles nu ineens instort? Nu is het maar te hopen dat dit nooit in het echt gebeurd, maar wat als het niet fysiek is maar mentaal. Hoe vind je kracht als je niet weet waar je het weg moet halen? Waarom is alles niet zo eenvoudig als een optelsom van 1+1? Hoe vind je antwoorden op vragen waarvan je de vraag niet weet.
Wat word ik soms gek Lees verder
Heey,
13-10-2020 14:45 één dag voor de afspraak met de pijnpoli
Transcutane elektrische zenuwstimulatie daar krijg ik morgen mee te maken ook wel afgekort als TENS. Hoe het precies in zijn werking gaat weet ik nog niet, maar ik weet dat het met schokken te maken heeft. Het is de bedoeling dat het TENS apparaat de pijnlijke beschadigde zenuwprikkels beïnvloed waardoor ik hopelijk minder pijn krijg, dat is wat ik vooral weet.
Ik zie op tegen Lees verder
Heey,
Het is al een tijdje stil op mijn blog. Niet omdat ik niks heb om te plaatsen maar omdat het met mij momenteel niet goed gaat. Begin april schreef ik een artikel over verergering van mijn neuropathie en het is sindsdien nog niet beter gegaan. Ik wil zo graag weer meer actief zijn op mijn blog en instagram want dat staat ook helemaal stil. Hopelijk is dit een begin en zo niet dan is het maar even zo. Voor nu was mijn idee om even mijn gedachten op digitaal papier te schrijven.
Eind februari dat was het moment dat alles veranderde, mijn wereld kwam totaal op de kop te staan. Ik had sinds na mijn chemo’s altijd al last van mijn voeten maar het was draagbaar. Ik had nooit verwacht dat het ineens zo zou kunnen verergeren. Maar het is een feit dat dat kan! Ik heb genoeg ervaringen met ziekenhuizen om te weten dat het niet één twee drie opgelost zou zijn. Iets in mij ging er wel vanuit dat het rond mijn verjaardag wat beter zou gaan. Geen idee waarom ik die datum zo in mijn hoofd had zitten. Nu een half jaar later gaat het nog steeds slecht. We hebben in het ziekenhuis al van alles geprobeerd maar tot nu toe nog niks gevonden. Ik ben nu bij de pijnpoli en daar heb ik een maand geleden een behandeling gehad die ook niet hielp. Nu sta ik Lees verder
Heey,
Ik weet gewoon niet hoe ik moet beginnen met dit blogbericht. Het laatste jaar heb ik alleen af en toe wat geschreven over boeken op mijn blog. Ik ben ooit begonnen met mijn blog omdat ik Hodgkin had (twee keer) en ik op deze manier van mij af kon schrijven. De laatste keer dat ik dit heb gedaan was in 2017!
“Kanker” vind ik maar een hard woord maar het is wel wat ik twee keer heb gehad. Ja ik ben alweer vier jaar schoon en daar ben ik super blij mee, maar de weg naar boven kan lang zijn.
De laatste vier jaar werk ik hard om weer boven op de berg te komen. Het gebeurd alleen vaak dat ik weer terug geduwd word. (Beetje vage Lees verder
Heey,
Ondertussen is het alweer een dikke anderhalf jaar geleden dat ik voor de tweede keer schoon werd verklaard. In Juli moet ik weer op controle. Ik merk dat ik er wel weer meer mee bezig ben nu de controle eraan komt. Het blijft een vreselijk spannend moment.
Als je Lees verder
Hooi,
Wat is het lang geleden dat ik iets schreef voor op mijn blog. De laatste keer was in het ziekenhuis toen wou ik nog graag een boekenreview schrijven van het boek de selectie en ook heb ik een ziekenhuisdagboek geschreven. Ik hoopte erg dat ik meer ziekenhuisdagboeken had kunnen schrijven voor op mijn blog want dan kon ik een goed beeld geven wat ik allemaal aan het meemaken was maar diep van binnen wist ik wel dat dit niet zou gaan lukken. (En het is ook niet gelukt.) De chemo die mij te wachten stond was daar veel te zwaar voor en daarna zou ik nog een stamceltransplantatie krijgen.
Graag wil ik met jullie delen wat er de afgelopen tijd gebeurd is alleen zou ik echt niet weten waar ik moet beginnen maar ik probeer het gewoon. (Ik denk dat ik meer als Lees verder
Heej,
Ik vond het tijd voor een update vanuit het ziekenhuis. Gisteren (maandag 21 september) ben ik opgenomen in het ziekenhuis in Groningen. Deze dag heb ik nog geen chemo’s gehad maar had ik andere afspraken. Ik moest onder andere een onderhuids infuus laten plaatsen.
Ik weet nog goed hoe ik met bed en al naar de behandelkamer werd gebracht. Een aardige verpleegkundige legde alles goed uit wat mij te wachten stond. Als je daar dan op het bed ligt is het zeker weer erg spannend en krijg ik klamme handjes. De arts zei dat hij alles zou zeggen wat hij deed maar hij vertelde de helft niet. Gelukkig had ik voor de tijd alles al gehoord dus wist ik wat me te wachten stond. Het deed best pijn en de arts drukte en drukte maar door. Het slangetje van het infuus gaat ook een eind je lichaam in en gaat bij een bloedvat van het hart langs. Dus eerst bij het inzetten voelde ik mijn hart ook een paar keer overslaan, een heel akelig gevoel. Lees verder
Heej,
Wat is het spannend op dit moment. Eind van de middag ben ik gebeld door het ziekenhuis dat ik morgen 21 september opgenomen kan worden. Dit betekend gewoon dat ik vanaf morgen voor een langere tijd naar het ziekenhuis moet en dat ik mijn laatste chemokuur ga krijgen. Aan de ene kant heb ik een soort van opluchting maar aan de andere kant is het ook wel spannend omdat ik gewoon niet weet hoe ik hierop ga reageren. Maar daar gaat het in dit artikel niet om! Hoe de chemokuur er precies uit gaat zien weet ik nog niet maar wat globaal de bedoeling is wel. In dit artikel vertel ik jullie hier meer over. Lees verder
nathalieruiter.wordpress.com 