Uitslag operatie

Hooi,

Gisteren was het eindelijk de dag dat ik de uitslag zou krijgen van de operatie. Natuurlijk zouden we het niet alleen over de operatie hebben maar ook over hoe nu verder.

We hadden de afspraak pas om kwart over twee dus dat betekende dat we ook pas ’s middags weg hoefden. Ik ging samen met mijn moeder en we gingen met de taxi. We waren zoals bijna altijd ruim op tijd in het ziekenhuis en dan begint het wachten. Volgens mij als je in het ziekenhuis bent ben je soms langer aan het wachten dan dat je bezig bent. Het was wel grappig want we raakte met mensen aan de praat die dezelfde arts als mij hadden. Dus die vrouw vroeg aan mij

Hoe is de operatie gegaan???

Hooi,

In mijn vorige artikel wensten veel van jullie mij succes voor de operatie, Ook waren er al een aantal die vroegen hoe het gegaan was. Zo leuk om al die reacties te lezen, dat doet me altijd erg goed. De operatie was eergisteren, vandaag vertel ik jullie er meer over.

In een dik jaar tijd ben ik nu al drie keer geopereerd. Alle keren moest het onder gehele narcose. Ben jij wel eens een keer geopereerd en komt jou dit dan ook bekend voor??? Je ligt op de O.K. en alles is klaar voor de operatie. Je infuus zit erin en ze hebben besproken hoe ze de operatie gaan doen. Dan komt het moment van de narcose. Ze vertellen je dat het

Operatie klier verwijderen!!!

Hooi,

Operaties, wie houd er van! Ik tenminste niet, maar wat moet dat moet. Vrijdag 23 maart zouden ze onder plaatselijke verdoving een stukje klier weg snijden. Donderdag 19 maart bel ik even naar de afdeling om te vragen of ik mijn medicijnen wel mocht gebruiken. De seceteresse vraagt aan mij wat is je UMCG nummer. Ik noem mijn nummer op en ze kijkt of ik mijn medicijnen mag innemen en dat mag maar dan verteld ze dat ik op een behandelkamer ingepland ben waar ze eerst kijken of ze het wel onder plaatselijke verdoving kunnen weg snijden. Hier schrok ik wel van

Angstig

Hooi,

Iedereen is wel ergens bang voor, denk ik. Ik tenminste wel, mijn grootste angsten op dit moment zijn toch echt wel weer ziek worden en de dood. Eén van deze angsten komt op dit moment aardig dicht bij. Laat ik beginnen bij het begin.

Het begon allemaal dertien dagen geleden het was toen dinsdag 3 maart in de avond. Soms heb je van die momenten dat je jezelf aan het controleren bent (of ergens weer een bult zit.) Maar op dat moment deed ik dat niet ik ging gewoon langs mijn sleutelbeen en ineens voelde ik iets.